definicija entropije
Pod entropijom se podrazumijeva vrsta fizičke veličine koja izračunava energiju koja postoji u određenom predmetu ili elementu, ali koja nije korisna za obavljanje posla ili napora. Entropija je ona energija koja nije upotrebljiva prije pojave termodinamičkog procesa, na primjer puštanje u cirkulaciju određene količine energije iz reakcije jednog ili više elemenata. Dakle, u terminima bližim uobičajenom leksikonu, entropija bi se mogla opisati kao energija koja je na raspolaganju prije termodinamičkog procesa, ta energija koja se ne koristi i stoga se ne smatra korisnom za takav postupak.
Unutar termodinamike ili grane fizike koja proučava procese koji proizlaze iz zagrijavanja energija i pokretanja različitih prirodnih elemenata. Entropija figurira unutar ove grane fizike kao svojevrsni poremećaj svega što je sistematizirano, odnosno kao referenca ili demonstracija da kad se nešto ne kontrolira, može se transformirati i poremetiti. Entropija, nadalje, pretpostavlja da situacija ravnoteže ili homogenosti proizlazi iz tog kaosa ili poremećaja koji postoje u sustavu koji, unatoč tome što se razlikuje od početnog stanja, pretpostavlja da su dijelovi sada jednaki ili uravnoteženi.
Kada govorimo o entropiji, koja je grafički predstavljena slovom S, govorimo o prirodnom procesu kojim elementi gube energiju ili se pretvaraju u nove elemente, ostavljajući za sobom trag otpada koji se ne može ponovno upotrijebiti. Uzmemo li u obzir da riječ entropija potječe iz grčkog jezika i predstavlja ideju evolucije ili transformacije, možemo bolje razumjeti njezino značenje: entropija nije ništa drugo nego pojava kojom se dobiva nešto homogeno razgradnjom ravnoteže i oslobađanje energije koja se ne može ponovno iskoristiti.
