definicija lokaliteta
Pojam lokaliteta je koncept koji se koristi na administrativnoj i zemljopisnoj razini za označavanje određenih vrsta teritorija i prostora za koje je karakteristično da imaju neke zajedničke značajke. Lokaliteti se mogu razlikovati u pogledu površine, broja stanovnika, zemljopisa itd., Ali se uvijek smatraju sastavnim dijelom drugih upravnih oblika kao što su pokrajina, država ili država. Osim toga, ovisno o njihovoj veličini, oni mogu ili ne moraju ugostiti različite gradove ili male gradove, svaki s određenim profilom i identitetom.
Ideja o lokalnosti javlja se u srednjem vijeku reorganizacijom europskih teritorija koji su prije pripadali provincijama Rimskog carstva nakon njegovog pada. U nedostatku središnje sile za održavanje reda kao što je to carstvo činilo, mnoge regije veće ili manje veličine u zapadnoj Europi počele su se organizirati bilo administrativno, politički i ekonomski. Tako se pojavljuju lokaliteti koji su u to vrijeme bili male zajednice u kojima je stanovništvo uglavnom bilo posvećeno jednoj vrsti aktivnosti i čiji su stanovnici imali zajedničke osobine identiteta, odnosno službene simbole, vjerske prakse, oblike društvenosti itd.
Trenutno se lokalitet uvelike razlikovao od onoga što je bio prvi oblik. U tom smislu, glavna promjena koju trenutni lokalitet može predstaviti jest činjenica da ga danas čini veća populacija, iako ne u svim slučajevima. Da nastavimo, lokaliteti danas mogu biti i prostorno veći i obuhvaćati nekoliko sela ili manjih gradova koji imaju isti administrativni i državni sustav kako bi ujedinili nekoliko nadležnosti pod istim centrom. Međutim, lokaliteti uglavnom dijele s onima iz srednjeg vijeka osjećaj pripadnosti prostoru koji nije samo geografski već i kulturološki koji u velikoj mjeri određuje identitet njegovih stanovnika.
